The air is perfumed with the scent of lilac. Magnolia, rhododendron and forsythia have already had their days of flowering glory and now, in the turn of April and May, it's all about lilac. In this town almost every garden has a lilac tree which makes the whole blooming affair so much powerful. In each garden white or lilac or purple flowers infuse the air with sweet fragrance, fragrance as heavy as the bunches that the flowers grow clustered into. The scent is so strong, you really don't need your sense of sight to be able to notice lilac's seasonal omnipresence. Early in the morning, when the air is cool and moist with the falling fog, you could walk alongside one of the residential streets with your eyes shut and still be sure of the clouds of lilac enveloping the whole area.
I like lilac. A lot.
***
Powietrze uperfumowane jest zapachem bzu. Magnolia, rododendron i forsycja miały już w tym roku swoje pięć minut rozkwitu, teraz przyszła pora na bzy. W tym mieście w prawie każdym ogródku rosną krzewy bzu, co czyni cały ten kwitnący biznes tak bardzo uderzającym. Odurzającym nawet. W każdym ogrodzie białe, liliowe albo purpurowe kwiaty przepełniają powietrze słodką wonią, wonią tak ciężką jak bzowe kiście. Zapach jest mocny, aby dostrzec sezonową wszechobecność bzu, nie trzeba patrzeć, wystarczy czuć. Wczesnym rankiem, gdy powietrze jest chłodne i wilgotne od opadającej mgły, można by z zamkniętymi oczami przejść się wzdłuż jednej z willowych ulic - świadomość bzowej chmury nad miastem nas nie opuści.
Lubię bez. Bezwarunkowo.
